Search results for "ñaʋ₁"

tanaʋ₁ tanaŋ [tanaʋ́, tanáŋ] 1blague n.f. ; plaisanterie n.f. Cɔzɔ kʋʋ ɛ-sayɩnaa tanaʋ. Le grand-père plaisante avec ses petits-fils. 2amusements n.m.pl.

naʋ₁ [náʋ] vue n.f.

ñaʋ₁ ñaŋ [ñáʋ, ñáŋ] bongo (antilope), n.m.

kɛdɩnʋʋ₁ [kɛdɩ́nʋ́ʋ] var. kɛdɩnaʋ. n.pI satisfaction n.f.

cɛyɩnʋʋ₁ [cɛyɩ́nʋʋ] var. cɛyɩnaʋ. v.3 importuner avec v. ; obliger quelqu'un avec v. cɛyɩnɩ kʋdɔndʋ kɔyɛ. On oblige le malade à prendre le médicament.