nazʋʋ [názʋʋ] 1A • faire souffrir v. ; punir v. Man-pɩyalʋ nazɩ-m. Mon garçon m'a fait souffrir. Ɛ-kpanzɩyɩtʋ nazɩ-ɩ. Il est puni par son inconduite. 2• frapper avec la main v. ; donner des gifles v. Panazɩ-ɩ kadanzɩ. On lui a donné des gifles. 3• torturer v. ; maltraiter v. ; malmener v.
Search results for "kpanzɩyɩtʋ"
kpanzɩyɩtʋ n.tI 1• turbulence n.f.pl. syn: kañɩɣyaɣ₂, añɔndɔmtʋ 1 . 2• caprices en parlant d'effort n.m.pl.
kañɩɣyaɣ₂ kañɩɣyɩsɩ [kañɩɣ́yaɣ, kañɩɣ́yɩ́sɩ] n.kA, sI • turbulence n.f. Walla wɛ kañɩɣyaɣ. Walla est turbulent. syn: añɔndɔmtʋ 1, kpanzɩyɩtʋ 1 . cf: añɔndɔmtʋ.
añɔndɔmtʋ [añɔndɔḿtʋ] n.tI 1• turbulence n.f. syn: kañɩɣyaɣ₂, kpanzɩyɩtʋ 1 . 2• comportement d’un voyou n.m. cf: kañɩɣyaɣ₂.